Bliski Daleki Wschód

Na pierwszy rzut oka widzimy zdjęcie Rosjan. Młodzi i nieco starsi, wszyscy ubrani w kolorach khaki, z flagą rosyjską na ramieniu. I choć o nich, Angora opisuje powszechne ćwiczenia obrony cywilnej, nie oni są głównym bohaterem zdjęcia. Jest nim czerwona róża. Nie bez powodu zaczęłam od fotografii, będącej swoistym dodatkiem do artykułu. Róża jest symbolem miłości. Czy można więc stawiać na równi miłość i wojnę?  Z artykułu dowiadujemy się, że co czwarty Rosjanin wziął udział od czwartego do siódmego października w ćwiczeniach, które zgodnie z oficjalnymi planami miały być największym ćwiczeniem w ciągu ostatnich lat. Zwykli obywatele ćwiczyli nawyki awaryjno-ratunkowe, natomiast profesjonaliści ćwiczyli koordynację działań policji czy służby zdrowia, trenowali przeprowadzenie ewakuacji oraz szybkie instalowanie punktów sanitarno-dezynfekujących. Do pełnej gotowości przygotowane były schrony, żeby pomieścić całą ludność stolicy.  Według artykułu, informację tę pod

Jak zrozumieć Rosję? – to pytanie już na początku zadaje sobie autor książki pod tytułem „Rosyjskie myślenie polityczne za czasów prezydenta Putina”. Profesor Roman Bäcker ukończył historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, jest doktorem nauk prawnych, zrobił habilitację w zakresie nauk o polityce. Roman Bäcker jest także autorem takich książek jak Międzywojenny eurazjatyzm. Od intelektualnej kontrakulturacji do totalitaryzmu?, czy Totalitaryzm. Geneza. Istota. Upadek.  Już od początku Profesor zwraca uwagę na brak odpowiedników rosyjskich pojęć w innych językach, na przykład słowo „Rosjanin” używa się do dwóch różnych pojęć: russkij i rossijkij. Stara się także szczegółowo wyjaśnić podstawy rosyjskiej tożsamości, typy idealnych społeczeństw czy rozumienie państwa i pochodzenie etymologiczne słowa „gosudarstwo”. Pierwszy rozdział jest także wprowadzeniem do zagadnienia polityki – trudno jest zrozumieć niektóre pojęcia bez znajomości znaczenia słowa nacjonalizm, j

Po co ludziom wiara? Na to pytanie już od dawna próbowano znaleźć odpowiedź. Najogólniej wiarę można zdefiniować jako przekonanie o istnieniu istot lub zjawisk nadprzyrodzonych.[1] Wiara miała pomóc ludziom określić co jest dobre i słuszne, a co nie. Pozwalała także wierzyć w to, że człowiek to bowiem nie tylko ciało. Obok materialnej powłoki, tkwi w nim pierwiastek intelektualny, emocjonalny i wreszcie duchowy.[2] Ta materialna powłoka, istoty i zjawiska nadprzyrodzone nie zawsze muszą być to postacie pozytywne – w swojej pracy skupię na się na demonologii słowiańskiej, czyli na nauce o złych duchach, traktowana jako pomocnicza gałąź wiedzy o czarnej magii, a nie jako antyteza teologii.[3] Postaram się przedstawić ogólną kategoryzację słowiańskich demonów, przedstawiając po krótce kilku przedstawicieli danej grupy. Zanim jednak do tego przejdę, trzeba byłoby odpowiedzieć na pytanie skąd w ogóle wzięły się demony. Niektóre utożsamiane były z przyrodą, które pośredniczyły mię

Współcześnie media stanowią jeden z najważniejszych instrumentów władzy społecznej, narzędzie kontroli i zarządzania społecznego. Są głównym środkiem transmisji i źródłem informacji niezbędnej do funkcjonowania instytucji publicznych. Są w końcu publicznym forum (areną), na którym sprawy życia politycznego są prezentowane i rozważane, zarówno w skali narodowej, jak i międzynarodowej. Ponadto są elementem rozrywki oraz najpowszechniejszą formą spędzania wolnego czasu.[1] Dla mieszkańców odległych krain, gdzie możliwość podróży jest niewielka, media jawią się jako okno na świat, możliwość dowiedzenia się cóż się w polityce dzieje. Do mediów można zaliczyć radio, telewizję oraz prasę. Te ostatnie, zgodnie w art. 7 ust. 2 ustawy – Prawo prasowe z dnia 26 stycznia 1984 r. oznacza publikacje periodyczne, które nie tworzą zamkniętej, jednorodnej całości, ukazujące się nie rzadziej niż raz do roku, opatrzone stałym tytułem albo nazwą, numerem bieżącym i datą, a w szczególności: dzie