Kimchi

-
Pierwsze zetknięcie z Koreą powinno być kimchi -  potrawa bez której koreańczycy nie wyobrażają sobie życia. Spotkałam się nawet z takim stwierdzeniem, że bez kimchi Korea nie istnieje. 
Znalezione obrazy dla zapytania kimchi

Kimchi – tradycyjne danie kuchni koreańskiej składające się z fermentowanych lub kiszonych warzyw. Zazwyczaj jest to kapusta pekińska, rzepa albo ogórek, ale można też przygotować kimchi z innych warzyw. Większość kimchi ma ostry smak z powodu użycia proszku z papryczek chili.
W Korei kimchi jest popularną przystawką i ważnym elementem każdego posiłku, ale używane jest także jako składnik w przygotowywaniu innych potraw, takich jak kimchi jjigae (zupa kimchi) czy kimchi bokkeumbap (smażony ryż z kimchi).
W 2013 roku tradycyjny sposób przygotowywania kimchi na zimę – kimjang – został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.

Znalezione obrazy dla zapytania kimchi

Słowo kimchi oznacza sfermentowane warzywa i pochodzi z chińskiego chimchae oznaczającego solone warzywa. Pierwsze kimchi – w celu zachowania rzepy przez zimę – mogło być przygotowywane w Korei w VII wieku. Jednym z najwcześniejszych opisów przygotowywania kimchi jest tekst Yi Kyu-bo (이규보, 李奎報) (1168–1241), w którym opisano proces przygotowania kimchi z rzepy. W XII wieku do kimchi zaczęto dodawać sos sojowy a Koreańczycy zaczęli jeść kimchi przez cały rok.
Baechu kimchi, mimo swej obecnej popularności, powstało stosunkowo późno. Papryczki chili zostały wprowadzone do Korei (poprzez Japonię) w XVI wieku, a dopiero 200 lat później (1765) zastosowano je w przyrządzaniu kimchi. Kapusta chińska (kor. baechu) dotarła do Korei z Chin prawdopodobnie w XIX wieku, wcześniej stosowano miejscowe warzywa.
W 1986 roku w Seulu otwarto muzeum kimchi – Kimchi Field Museum dokumentujące historię kimchi, jej różnorodność i techniki przygotowania.

Znalezione obrazy dla zapytania kimchi


W podanym linku znajdziecie przepis na Kimchi, który sama robiłam i powiem Wam, że było całkiem smaczne, choć było ono lekko "oszukane" ze względu na małą ilość papryczki chilli (nie przepadam za ostrymi potrawami. Niestety wszystkie zaprezentowane tu zdjęcia nie są moim własno przygotowanym Kimchi. 
Jeżeli sami ją zrobiliście bądź macie w planach przygotowanie - pochwalicie się! 



źródło: 
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kimchi

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Alfabet koreański

-
Obraz
Koreański alfabet określa się nazwą hangyl - 한글 (łacińska transkrypcja to Han'gûl.) W strukturze liter koreańskich wyróżnia się dziewięć podstawowych elementów graficznych: Wbrew pozorom cztery pierwsze znaki różnią się, ale wszystko po kolei. W alfabecie koreańskim występuje 24 liter ( 14 spółgłosek podstawowych, 10 samogłosek podstawowych) Dodatkowo wyróżnia się 5 spółgłosek geminowanych (czyli podwojonych) oraz 11 dyftongów ( dwie literki). SAMOGŁOSKI PODSTAWOWE I DYFTONGI SAMOGŁOSKOWE SPÓŁGŁOSKI PODSTAWOWE NG (ㅇ) wymawia się jako ng tylko na końcu wyrazu. W połączeniu z samogłoskami nie jest wymawiana (np: pang - pokój). Ten znak jest również używany gdy mamy dwie następujące po sobie samogłoski oraz na początku wyrazu, jeśli zaczyna się samogłoski. Dobrym przykładem jest wyraz oi - ogórek. W tym przypadku jego pisownia będzie wyglądał tak - 오이. SPÓŁGŁOSKI PODWÓJNE  W koreańskim nie ma rozróżnienia na wielkie i małe litery. Poszczególne sylaby pisze się w ta
Czytaj więcej

Ciekawostki językowe - język koreański - wymowa

-
Cześć!  Na dzisiaj przygotowałam post podobny (a nawet w sumie bardzo)  do tego który można było przeczytać na stronie jkoreanski.blogspot.com.  W dzisiejszych ciekawostkach językowych zapraszam na koreańską wymowę :)  Pisownia języka koreańskiego jest prosta, jednak wymowa -  już tak niekoniecznie. Zachęcam do słuchania muzyki i znajdywania różnych video odnośnie wymowy. Tak szybciej jej się nauczycie :) Oto kilka ważnych zasad odnośnie czytania znaków: ㅏ a a ㅑ ya ja ㅓ eo krótkie „o” ㅕ yeo krótkie „jo” ㅜ u u ㅠ yu ju ㅗ o długie „o” ㅛ yo długie „jo” ㅡ eu y (bardziej przypomina niemieckie „ü”) ㅣ i i ㅐ ae szerokie „e” (usta rozszerzone jak do uśmiechu) ㅒ yae szerokie „je” (usta rozszerzone jak do uśmiechu) ㅔ e e ㅖ ye je ㅚ oe łe ㅟ wi łi ㅢ ui yj/yi ㅘ wa ła ㅙ wae szerokie „łe” (usta rozszerzone jak do uśmiechu) ㅞ we łe ㅝ weo ło ㄱ g, k k (na początku zdania lub pojedynczego wyrazu oraz na końcu wyrazu) g (między dwoma samogłoskami lub w środku zdania) ㄴ n n
Czytaj więcej

Klasyfikacja Demonów Słowiańskich

-
Obraz
Po co ludziom wiara? Na to pytanie już od dawna próbowano znaleźć odpowiedź. Najogólniej wiarę można zdefiniować jako przekonanie o istnieniu istot lub zjawisk nadprzyrodzonych.[1] Wiara miała pomóc ludziom określić co jest dobre i słuszne, a co nie. Pozwalała także wierzyć w to, że człowiek to bowiem nie tylko ciało. Obok materialnej powłoki, tkwi w nim pierwiastek intelektualny, emocjonalny i wreszcie duchowy.[2] Ta materialna powłoka, istoty i zjawiska nadprzyrodzone nie zawsze muszą być to postacie pozytywne – w swojej pracy skupię na się na demonologii słowiańskiej, czyli na nauce o złych duchach, traktowana jako pomocnicza gałąź wiedzy o czarnej magii, a nie jako antyteza teologii.[3] Postaram się przedstawić ogólną kategoryzację słowiańskich demonów, przedstawiając po krótce kilku przedstawicieli danej grupy. Zanim jednak do tego przejdę, trzeba byłoby odpowiedzieć na pytanie skąd w ogóle wzięły się demony. Niektóre utożsamiane były z przyrodą, które pośredniczyły mię
Czytaj więcej