Car i Baletnica (2016)

-

               W chwili odetchnienia od polityki amerykańskiej związanej z wyborem nowego prezydenta, Angora proponuje artykuł pod tytułem „Romans mniemany, czyli car i baletnica”. Jest to swoiste „ocieplenie wizerunku” Rosji – nie czytamy o rzeczach napawających lękiem i niepewnością jak wszelkie konflikty. O historii tego kraju dowiadujemy się poprzez pryzmat kultury.
            Artykuł opisuje film „Matylda” będący swojego rodzaju biografią baletnicy Krzesińskiej, która miała romans z przyszłym carem Mikołajem II. Główną rolę zagrała Michalina Olszańska, a w postać Mikołaja II – niemiecki aktor Lars Edinger. Film budzi ogromne kontrowersje – gwiazda rosyjskich mediów Natalia Pokłońska zwróciła się do prokuratury by skontrolowała produkcję – według niej powinno się zaprzestać rozpowszechniania filmu, który zawiera fałszywe i przekręcające historię dane. Oprócz tego film ma obrażać uczucia religijne prawosławnych. To nie jest pierwsza reakcja dotycząca tego filmu. W lipcu tego roku, została opublikowana petycja, która wzywała autorów do zaprzestania produkcji zawierającej jawne kłamstwa – do tych protestów podstawę stanowił ukazany w kwietniu trailer.
            Film ma wejść do kin w marcu 2017 roku i dopiero wtedy zostanie wydana kwestia odmowy lub pozwolenia na rozpowszechnianie filmu, gdyż jak twierdzi jeden z urzędników, ukazany w kwietniu trailer nie jest podstawą do wydania takiej decyzji. Mimo wszystko jestem pewna, że te wszystkie protesty i próby zakazu emitowania tylko spowodowały swoistą reklamę filmu i wiele osób będzie chciało zobaczyć historię cara i baleriny.
           
Znalezione obrazy dla zapytania car i baletnica
Bibliografia: Romans mniemany, czyli czar i balerina, pod. red. P.Woldana, Angora, 2016, nr 47.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Alfabet koreański

-
Obraz
Koreański alfabet określa się nazwą hangyl - 한글 (łacińska transkrypcja to Han'gûl.) W strukturze liter koreańskich wyróżnia się dziewięć podstawowych elementów graficznych: Wbrew pozorom cztery pierwsze znaki różnią się, ale wszystko po kolei. W alfabecie koreańskim występuje 24 liter ( 14 spółgłosek podstawowych, 10 samogłosek podstawowych) Dodatkowo wyróżnia się 5 spółgłosek geminowanych (czyli podwojonych) oraz 11 dyftongów ( dwie literki). SAMOGŁOSKI PODSTAWOWE I DYFTONGI SAMOGŁOSKOWE SPÓŁGŁOSKI PODSTAWOWE NG (ㅇ) wymawia się jako ng tylko na końcu wyrazu. W połączeniu z samogłoskami nie jest wymawiana (np: pang - pokój). Ten znak jest również używany gdy mamy dwie następujące po sobie samogłoski oraz na początku wyrazu, jeśli zaczyna się samogłoski. Dobrym przykładem jest wyraz oi - ogórek. W tym przypadku jego pisownia będzie wyglądał tak - 오이. SPÓŁGŁOSKI PODWÓJNE  W koreańskim nie ma rozróżnienia na wielkie i małe litery. Poszczególne sylaby pisze się w ta
Czytaj więcej

Ciekawostki językowe - język koreański - wymowa

-
Cześć!  Na dzisiaj przygotowałam post podobny (a nawet w sumie bardzo)  do tego który można było przeczytać na stronie jkoreanski.blogspot.com.  W dzisiejszych ciekawostkach językowych zapraszam na koreańską wymowę :)  Pisownia języka koreańskiego jest prosta, jednak wymowa -  już tak niekoniecznie. Zachęcam do słuchania muzyki i znajdywania różnych video odnośnie wymowy. Tak szybciej jej się nauczycie :) Oto kilka ważnych zasad odnośnie czytania znaków: ㅏ a a ㅑ ya ja ㅓ eo krótkie „o” ㅕ yeo krótkie „jo” ㅜ u u ㅠ yu ju ㅗ o długie „o” ㅛ yo długie „jo” ㅡ eu y (bardziej przypomina niemieckie „ü”) ㅣ i i ㅐ ae szerokie „e” (usta rozszerzone jak do uśmiechu) ㅒ yae szerokie „je” (usta rozszerzone jak do uśmiechu) ㅔ e e ㅖ ye je ㅚ oe łe ㅟ wi łi ㅢ ui yj/yi ㅘ wa ła ㅙ wae szerokie „łe” (usta rozszerzone jak do uśmiechu) ㅞ we łe ㅝ weo ło ㄱ g, k k (na początku zdania lub pojedynczego wyrazu oraz na końcu wyrazu) g (między dwoma samogłoskami lub w środku zdania) ㄴ n n
Czytaj więcej

Klasyfikacja Demonów Słowiańskich

-
Obraz
Po co ludziom wiara? Na to pytanie już od dawna próbowano znaleźć odpowiedź. Najogólniej wiarę można zdefiniować jako przekonanie o istnieniu istot lub zjawisk nadprzyrodzonych.[1] Wiara miała pomóc ludziom określić co jest dobre i słuszne, a co nie. Pozwalała także wierzyć w to, że człowiek to bowiem nie tylko ciało. Obok materialnej powłoki, tkwi w nim pierwiastek intelektualny, emocjonalny i wreszcie duchowy.[2] Ta materialna powłoka, istoty i zjawiska nadprzyrodzone nie zawsze muszą być to postacie pozytywne – w swojej pracy skupię na się na demonologii słowiańskiej, czyli na nauce o złych duchach, traktowana jako pomocnicza gałąź wiedzy o czarnej magii, a nie jako antyteza teologii.[3] Postaram się przedstawić ogólną kategoryzację słowiańskich demonów, przedstawiając po krótce kilku przedstawicieli danej grupy. Zanim jednak do tego przejdę, trzeba byłoby odpowiedzieć na pytanie skąd w ogóle wzięły się demony. Niektóre utożsamiane były z przyrodą, które pośredniczyły mię
Czytaj więcej